zaterdag 27 juni 2015

Dag 04, 27-6, 69 km naar Borzechowo

Voor ik het vergeet: in Gdansk ben ik me te buiten gegaan aan enige gigabites op een data-card, waarmee hopelijk een beter voorspelbaar internetverkeer kan lukken. Lijkt te werken, zo kun je onderweg ook Wifi maken, best leuk.

Ontbijten doen we op de stoep bij de bakker.
Aanstonds gaan we eindelijk op pad met de fiets, ik zie er naar uit.
Zo'n stad, hoe mooi en interessant ook, past niet echt in m'n mind-set van dit moment.
Ontbijt op de stoep

Gdansk verlaten we, succesvol d.m.v. een route van mijn Garmin en niet volgens de vooraf bepaalde route (paars), die maakte een grote omweg die inmiddels onnodig is omdat langs een afwateringskanaal uitstekend te fietsen is op iets dat behoorlijk op een fietspad lijkt. (roodbruin)
Eenvoudig de stad uit, zonder grote omweg...

Na 19 km in Trabki Male worden we door Agnes Gorski "van de weg geplukt", aangesproken terwijl we op een speelplekje naast een sklep (winkeltje) Cola dronken. Koffie hadden ze daar niet.
Ja, we moeten echt mee met haar naar haar man om huis koffie te komen drinken. Waar blijven we met al onze vooroordelen? Dziękuję bardzo, Mariuz & Agnes!
Dziękuję bardzo, Mariuz & Agnes!
Mooi land hier om doorheen te fietsen. Glooit wat maar goed te doen. Automobilisten houden duidelijk rekening met ons maar goed zichtbaar zijn, is een vereiste. Het is zelfs een fietsroute, al zegt dat hier weinig.
Dit duidt op een fietsroute, niet op een fietspad.

Een serieus fietspad, ja met een stoplicht dat af en een groen wordt, loopt gewoon dood! Erg? Welnee, aan de linker zijde van de weg gaat het wél door.
Echt waar, het loopt niet verder, maar het stoplicht werkt!




In het buitengebied valt wel eens een gat in het asphalt, daaronder dan kanjers van kinderkoppen. Ook vaak restanten van spoorrails. Met respect worden die overgangen door de automobilisten genomen.


Aardappels



Bij een fabrieksbouwval proberen we te vernemen wat daar ooit gemaakt is. Nu wreekt zich het gebrek aan taalkennis, ook bij de ca. 10 aanwezigen. Er is niet uit te komen! Vreemde ervaring is dat.
Regelmatig is het erg mooi om ons heen, akkerland maar ook bospercelen.
Kom, we gaan eens omzien naar een onderkomen...


We sluiten deze eerste en vreugdevolle fietsdag af in een "hotel". Wat heet, "Hotel Neptun" blijkt te bestaan uit huurbare cabins voor max 5 pers. in de buurt van een meertje maar zonder fatsoenlijke eetgelegenheid; die is 4 km verderop te vinden. Dat gaan we dus doen! Bij terugkomst van Restauracja K2, waar een heuse bruiloft gaande was, schalt ons bij de cabin voor de deur de disco tegemoet. Kijk, je moet soms aan teveel dingen tegelijk denken... dit is kennelijk zo'n dag. Nagevraagd hoe lang deze feestmuziek gaat duren: tot 2:00 uur! Tenzij de gasten eerder vertrekken. Ik pas ervoor, er komt na wat aandrang een soort van oplossing: verhuizen naar een soort appartement verderop. Het wordt snel van lakens en een dek voorzien maar daar heb je het mee gehad. In aanzet best een aardige hut maar nu kil en onaf.  Onbruikbare wastafel (lekt) en aanvankelijk diep bruin water, ondrinkbaar. We doen het er mee, het mocht toch best wat avontuurlijk worden?
Neptun, beloofd wellicht iets te zijn...
Cabin met disco
Appartement, iets verder weg van de disco

Geen opmerkingen:

Een reactie posten