Met stralend weer vertrekken we van Jamajka, een hotel voor werkenden, geldt dus ook voor ons.
De stad Wagrowiec zelf is niet opvallend, wel de aankoop van water bij Lidl. Niet goed opgelet, smaakt naar aardbeien. Dat is een slecht idee voor verder gebruik als soep.
In de stad Wagrowiec valt op dat het asphalt door vrachtverkeer en hitte aan de zijden is opgedrukt tot onberijdbare verhoogde stroken, goed oppassen dus voor ons.
Bij een tankstation langs de regionale snelweg, nu weer zonder fietspad, kopen we koffie en lekker plat water, het is onbeschaafd heet, zelfs om te fietsen.
Er loopt hier een keurig modern dieseltreintje, zelfde model als thuis. Ook in dit opzicht raakt Polen snel bij de tijd.
Verderop voelt het nogal tegenstrijdig aan dat de straat nieuw is geasfalteerd, een serieus fietspad is aangelegd maar álle verkeer ontbreekt. Toch wordt een en ander snel duidelijk, de straat gaat over in een eenvoudig half-verhard pad en weer iets verder in een rul, dus onberijdbaar, zandpad.
Zo gaat dat vandaag, mooie omgeving, inclusief picknick-plaats met eigen soep maar ook voor ons iets al te sportief. Op een modderig bospad met boomwortels komt Thea ten val. Gelukkig loopt dat goed af, verwachten we. Dit deel van de route behoeft wat ons betreft echt een correctie hoor!
In Poznan hebben we voor 2 nachten een kamer geboekt in het Novotel, dan kunnen we daar eens op ons gemak rondkijken. Maar dan moet je er wel eerst binnen geraken. Thea raakt zoek te midden van de lifttechniek. Eerst staat ze op de verkeerde verdieping, dan is de helft van haar tassen spontaan vertrokken. Pas na een half uurtje wordt duidelijk hoe de liften werken en waar we hopen te pitten. Het is aangenaam koel in onze steriele snurkbunker van Novotel terwijl er buiten - vooral in Nederland vernemen we - de laatste mussen het lootje leggen. Kortom, dit bevalt wel even.
De stad Wagrowiec zelf is niet opvallend, wel de aankoop van water bij Lidl. Niet goed opgelet, smaakt naar aardbeien. Dat is een slecht idee voor verder gebruik als soep.
In de stad Wagrowiec valt op dat het asphalt door vrachtverkeer en hitte aan de zijden is opgedrukt tot onberijdbare verhoogde stroken, goed oppassen dus voor ons.
Bij een tankstation langs de regionale snelweg, nu weer zonder fietspad, kopen we koffie en lekker plat water, het is onbeschaafd heet, zelfs om te fietsen.
Er loopt hier een keurig modern dieseltreintje, zelfde model als thuis. Ook in dit opzicht raakt Polen snel bij de tijd.
Verderop voelt het nogal tegenstrijdig aan dat de straat nieuw is geasfalteerd, een serieus fietspad is aangelegd maar álle verkeer ontbreekt. Toch wordt een en ander snel duidelijk, de straat gaat over in een eenvoudig half-verhard pad en weer iets verder in een rul, dus onberijdbaar, zandpad.
Zo gaat dat vandaag, mooie omgeving, inclusief picknick-plaats met eigen soep maar ook voor ons iets al te sportief. Op een modderig bospad met boomwortels komt Thea ten val. Gelukkig loopt dat goed af, verwachten we. Dit deel van de route behoeft wat ons betreft echt een correctie hoor!
In Poznan hebben we voor 2 nachten een kamer geboekt in het Novotel, dan kunnen we daar eens op ons gemak rondkijken. Maar dan moet je er wel eerst binnen geraken. Thea raakt zoek te midden van de lifttechniek. Eerst staat ze op de verkeerde verdieping, dan is de helft van haar tassen spontaan vertrokken. Pas na een half uurtje wordt duidelijk hoe de liften werken en waar we hopen te pitten. Het is aangenaam koel in onze steriele snurkbunker van Novotel terwijl er buiten - vooral in Nederland vernemen we - de laatste mussen het lootje leggen. Kortom, dit bevalt wel even.
 |
| Bijtijds vertrekken want het wordt warm vandaag |
 |
| Mooi fietspad maar waarom? Alle verkeer ontbreekt... |
 |
| Inmiddels geen fietspad meer, overgang naar bijna-geen-echte-weg |
 |
| Overgang naar geen-weg, onberijdbaar rul stof |
 |
| Of bosweg met modderbaden |
 |
| Novotel-stijl, steriel maar helder, behalve de liften dan :-) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten