vrijdag 10 juli 2015

Dag 17, 10-7, 47 km naar Sciborz

Wonderbaarlijke start vandaag. Ons hotelletje ligt nogal hoog dus suizen we met een bloedgang door de ochtendkoude. Nog aardiger is de noord-oostelijke wind die ons, voorlopig, het gevoel geeft dat hellinkjes ons niet deren. Valse hoop natuurlijk. Met als proeve een stukje 10% is het duidelijk: nu is het moment om Marie, onze buurprinses, te gaan verrassen met een west-priesterhulp-pakket, m.a.w. het reisboek over Polen, het taalgidsje en wat kleding kan nu echt terug naar huis, 2,6 kg onnut meesjouwen is teveel. Bovendien mogen de laatste zlotty's het best hier, nog in Polen, besteed worden.
Prompt rijden we, bijna letterlijk, een postkantoor binnen. Ik zoek een xxl doos uit, nee die kleinere kan echt niet van de pertinente vrouwelijke beambte. Ja, beambte, want het druipt er af. Deels met overtollige postzegels betalen? Vergeet het! Thea krijgt ook een sneer want foto's maken? Nee, echt niet. Ze wil dat ik een rol tape koop want de doos moet degelijk worden dichtgeplakt. Hoeft niet, want die zeul ik zelf al mee. Daar gaat haar omzet! Op de meeste hoeken worden stickers geplakt die vervolgens van een indrukwekkend stempel worden voorzien. Het lak-stadium is voorbij, langzamerhand wordt de onzinnigheid hiervan mogelijk ingezien.
Enfin, terwijl Thea inmiddels buiten staat te kleumen bij een graadje of 13 komt het toch voor elkaar. Altijd fijn dit soort verlichting.

De route is erg mooi over rustige zigzag-wegen.

Eenvoudige bouwsels, vaak met een sloot in het midden van de bebouwing.

De bijen wordt het makkelijk gemaakt met een flink veld, blauwe, bloemen voor hun deur.

Velden met hop geven de bier-liefhebbers weer hoop op morgen.

Dan een subdoel van dit dagdeel, de weerkerk te Paczkow. De grootste van Europa, het is maar een weet. We lopen er 3x omheen maar hij blijft gesloten. Ook van buiten overigens wel mooi. Vanwaar "weerkerk"? Simpel, om je te verweren tegen belagers. Hier betrof dat de Turken.

We gaan aan bij 3 dames van de toeristeninfo; die adviseren ons huize Sonja. Een soort "logeren bij de boer" in een dorp iets verderop. Veel verder gaan is niet verstandig want er schijnt dit weekend een festival plaats te vinden waardoor heel de regio overbezet raakt. Doén we dus,  zo belanden we in dit eenvoudig snurkadres waar ik de fietskettingen te drinken geef. Ben eigenlijk best wat moe en dat terwijl we morgen door de "bergen" gaan, Tsjechie binnen.
Nog  even een hotelletje daar geboekt, best handig met Booking.com!
Sloot in het midden
De bijen hebben het eten voor de deur.
Hop
De VVV-dames storten zich op ons om te helpen
De weer-kerk te Pakzkow

Geen opmerkingen:

Een reactie posten