Dag 14, 7-7, 74 km naar Świdnica (Schweidnitz)

Alweer bloedheet vandaag daarom vroeg vertrokken, bovendien zou de rit vandaag zo'n 60 km zijn.
Ons reisdoel is ietwat van de route af maar Świdnica moét gezien worden, vanwege tenminste één bijzondere kerk.
Om Wroclaw, 600.000 inwoners, uit te komen, zijn we een dik uur bezig. Niet alleen omdat dit best een grote stad is maar ook omdat ze hier kans zien op met name voor fietsers de stoplichten op maximaal treitergedrag af te stellen. Opmerkelijk dat men dat nog pikt ook.

Pas na 32 km, in Katy Wroclawskie, treffen we koffie-met-wat-lekkers, maar wát heerlijk!

Onderweg wordt graan geoogst, dikke korrels, zo te zien helemaal rijp.

Verderop nog een Sowjet-monument. Hoe zouden de mensen hier nu tegenover staan? Er liggen bloemen bij. Van onze Tom ontvingen we de vertaling, zie de foto.

Tegen 15:00 uur, in het gehucht Sady, rijd ik naar een schaduwplekje waar een oudere heer lekker op zijn buitenplekje tegen zijn huis zit. Ja hoor, van harte mag ik bij hem komen zitten. De fiets laat ik aan de straat staan zodat Thea die niet ongemerkt zal passeren.
Er ontspint zich een prachtige Babylonische spraakverwarring. Ieder praat, maar niemand weet waarover. Toch wordt het steeds vriendelijker, ook Katarzyna - de oma - doet allerhartelijkst mee. "Natuurlijk moeten jullie koffie! En neem van dit bord wat koeken en gebakjes, daar zijn ze voor, net als de Cola! En vergeet deze kersen niet! Het houdt niet op, de kleinkinders Michael en Simon worden erbij gehaald, die kennen immers best wat Engels.
Enfin, met handen, voeten en met Google Translate komen we wat verder. Ook de kaart in het Pools die we van Joke en Monika uit Heeswijk meekregen als introductie komt goed van pas.
Ik probeer wat samen te vatten:
Katarzyna (74) is in 1955 vanuit Lvov (Oekraïne, ooit Pools geweest), naar hier gedirigeerd. Graag? Nee, het moest! In de oorlog haar man verloren en toen ook dat nog. Met het Sowjet-monument heeft ze niks, "staat dat er echt? Waar dan wel?" De Russen worden kennelijk niet als bevrijders gezien maar als een regiem waar je maar beter niets mee te maken moet willen hebben. Zo heeft alles zijn plaats, tijd en omstandigheid. Het sluit naadloos aan op de blog van 5 juli....

Van de vader-des-huizes moeten we beslist een potje eigen honing meenemen en kleindochter Wiktoria, die uitstekend Engels spreekt, is ook al zeer geïnteresseerd. Allen hartelijk welkom, ooit, als je Nederland bezoekt want dat gaat op termijn vast gebeuren (hoop ik).
Wat een hartelijkheid, bedankt!. Bardzo wielkie dzięki i do zobaczenia kiedyś w Holandii.

We fietsen door naar ons slaapadres in het schoolgebouw van een opmerkelijke kerk in Swidnica. Nou na het "fietsen", met toch nog 74 km én af en toe wat klimmetjes was de pijp best leeg...

Op de achtergrond doemt gebergte op, de grens met Tjsechië...

Pas na 32 km, in Katy Wroclawskie, treffen we koffie-met-wat-lekkers.

Graan alom

Oogsttijd

"Eeuwige dank aan de helden die in de strijd zijn gevallen voor de eer en onafhankelijkheid van het sovjetvolk",
meestal door de russen zelf gebouwd. (met dank aan Vladnik voor de vertaling)

Katarzyna op de tablet, Thea houdt het op het woordenboekje.

Met Michael, oma's Thea en Katarzyna en Simon aan het vertaalwerk.

Heerlijk cadeau van  0,4 kg, erg lief!

De Vredeskerk v.d. Drie-eenheid: Kosciol Poko